Historia 28 splm :
HISTORIA 28 SŁUPSKIEGO
- 1953r.
Pułk jako wiodący w 10 DLM zawsze jako pierwszy otrzymywał nowy sprzęt. Już w 1953r. do Pułku wprowadzono pierwsze myśliwce MiG-15 bis. To postępowanie świadczyło o ważności 28 PLM w systemie obrony Polski.
Z początkiem 1953r. do Pułku zaczęły docierać także pierwsze samoloty myśliwskie Polskiej produkcji Lim-1, będące odpowiednikami MiG-15.
Od pierwszych dni istnienia, głównym zadaniem Pułku było szkolenie lotnicze i obrona najważniejszych obiektów administracyjno-gospodarczych, oraz wojsk na Wybrzeżu Środkowym.
Wykonaniu tego zadania podporządkowane były zmiany organizacyjno-etatowe Pułku, systematyczna wymiana sprzętu lotniczego i ciągła rozbudowa infrastruktury naziemnej lotniska.
WYKAZ SAMOLOTÓW MiG-23MF służących w 28 SPLM WYKAZ SAMOLOTÓW MiG-23UB służących w 28 SPLM
PUŁKU LOTNICTWA MYŚLIWSKIEGO
28 Pułk Lotnictwa Myśliwskiego został sformowany na podstawie
Rozkazu MON Nr 0096 z dnia 11.XII.1951r., oraz Rozkazu D-cy Wojsk
Lotniczych Nr 018 z dnia 21.V.1952r. na bazie istniejącej 10 Dywizji
Lotnictwa Myśliwskiego w Redzikowie koło Słupska. Termin osiągnięcia
gotowości bojowej wyznaczono na dzień 01.XI.1952r.
W dniach 15-16.IX.1952r. grupa 10 samolotów MiG-15 i MiG-15UTI
została przebazowana z lotniska Balice do Redzikowa. Grupą tą dowodził
mjr pil. Wasyl Krymski. W dniu 17.IX.1952r. odbyła się pierwsza zbiórka
stanu osobowego 28 PLM w składzie 62 oficerów i 142 podoficerów i
szeregowych.
Od pierwszych dni istnienia, głównym zadaniem Pułku było szkolenie
lotnicze i obrona najważniejszych obiektów
administracyjno-gospodarczych, oraz wojsk na Wybrzeżu Środkowym.
Wykonaniu tego zadania podporządkowane były zmiany organizacyjno-etatowe
Pułku, systematyczna wymiana sprzętu lotniczego i ciągła rozbudowa
infrastruktury naziemnej lotniska:
Niefortunne wydarzenie.
W ciągu bez mała pół wieku demokracji ludowej, czyli od 1944r. do 1989r. zbiegło z polskiej armii do państw zachodnich 52 oficerów, 5 chorążych i 4 podchorążych ze szkoły lotniczej w Dęblinie, u progu oficerskich nominacji. W sumie 61 wojskowych. Nie jest to powód do dumy, ale to są fakty. Nie chcę być sędzią, ale drobnego komentarza nie można uniknąć. W tym temacie wspomnę o czterech znanych ucieczkach z wykorzystaniem samolotów typu MiG-15 bis, dokonanych przez Franciszka Jareckiego, Zdzisława Jaźwińskiego w 1953r., Zygmunta Gościniaka w 1956r. i Bogdana Kożuchowskiego w 1957r.
Do 1953r. ucieczki pilotów samolotami wojskowymi zdarzały się, ale zawsze kończyły się tragicznie. W 1951r., po nieudanej próbie uprowadzenia samolotu, został rozstrzelany podoficer z Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie. W 1952r. to samo spotkało instruktora w tejże szkole, ppor. Edwarda Pytko; gdy uciekał samolotem do Niemiec Zachodnich, przechwycili go nad terytorium NRD lotnicy sowieccy, zmusili do lądowania i wydali władzom Polskim. Pierwszemu, któremu udała się ucieczka był Franciszek Jarecki. W styczniu 1953r. ppor. Franciszek Jarecki dostał przydział do jednostki pod Słupskiem ( 28 PLM ). To było spełnienie marzeń młodego człowieka. Został pilotem wojskowym.
Kontrwywiad Wojskowy, podobnie jak i innych młodych oficerów, starał się namówić Jareckiego do współpracy. Stosują jak zwykle groźby i prośby. Chłopak wpada w panikę, gdyż w dokumentach zataił, że mama jest właścicielka sklepu i ma rodzinę w USA. Dla odwleczenia sytuacji zapisuje się do PZPR. Ucieczkę planuje sam. Jej celem jest Bornholm, na którym, według propagandy, znajduje się baza NATO.
W styczniu 1953r. do Polski docierają pierwsze egzemplarze najnowocześniejszych myśliwców MiG-15 bis. Rozlokowano je głównie w jednostkach na północy kraju. Miedzy innymi koło Słupska. Zostało one niemal natychmiast włączone w system stałych dyżurów bojowych. Bardzo często pilot przez cały czas pełnienia dyżuru przebywał w kabinie gotowego do startu w każdej chwili myśliwca. Radio było bez przerwy na nasłuchu. O tajności samolotu MiG-15 bis świadczy fakt, że ich stojanki były odosobnione, otoczone drutami kolczastymi i pilnowała ich warta.
To, że ppor. Franciszek Jarecki trafił do tej jednostki świadczy o wysokim poziomie jego wyszkolenia i zaufaniu przełożnich do jego umiejętności. Mógł np. trafić do 7 DLM rozmieszczonej na południu kraju i użytkującej w tym czasie myśliwce Jak-23.
W dniu 5.03.1953r. wyznaczono Franciszkowi Jareckiemu pierwszy samodzielny lot na MiG-15 bis nr 3046 / 346. W locie miał być prowadzony przez drugi myśliwiec MiG-15 bis pilotowany przez instruktora por Józefa Caputę. Samoloty wystartowały zgodnie z planem. Skierowały się w kierunku Bałtyku z naborem wysokości do 1 500 m. W trakcie lotu Franciszek Jarecki jako prowadzony, odłączył się od prowadzącego i ostro zszedł na pułap 200 m. Instruktor zauważył nagłe znikniecie samolotu i zameldował o prawdopodobnym wypadku kolegi. Było to bardzo prawdopodobne. Zdarzały się wypadki utraty przytomności przez młodych pilotów, a i takie zakończone katastrofą.
Na poszukiwanie samolotu, a może raczej w pościg za nim. Ruszyło 8 sowieckich myśliwców przypuszczalnie także MiG-15 bis. Jednak przed startem Franciszek Jarecki podejrzał aktualną częstotliwość alarmową w jednym z dyżurujących na lotnisku myśliwców. Będąc ciągle na nasłuchu, doskonale się orientował w ruchach samolotów nad Bałtykiem.
Wykorzystując nieliczna chmury i niski pułap bawił się w chowanego. Po 7 minutach lotu dotarł nad Bornholm. Tutaj przekonał się, że nie ma żadnej bazy wojskowej, a tylko zwykłe lotnisko polowe. I tak miał szczęście. Parę miesięcy wcześniej byli tu sowieci, którzy oddali wyspę Szwedom-Duńczykom. Idealnie posadził samolot.
Franciszka Jareckiego przejęli Brytyjczycy i przekazali go do USA. W Londynie generał Władysław Anders odznaczył go Krzyżem Zasługi z Mieczami. Przyjął go prezydent USA Dwight Eisenhower. Otrzymał 50 tys. dolarów i obywatelstwo amerykańskie. Obywatelstwo to otrzymał bez konieczności odbycia karencji 7-lat, gdyż usynowił go jeden z kongresmanów pochodzenia polskiego. Dziś ( 2000r. ) jest właścicielem fabryki zaworów precyzyjnych z filiami w Azji i Australii. Był dwa razy żonaty, ma sześcioro dzieci. Żadne z nich nie mówi już po polsku.
Co z samolotem? Franciszek Jarecki nie wiedział, że ustalono nagrodę za sprowadzenie MiG-15 bis na zachód. To były te owe 50 tysięcy dolarów. Duńczycy maszynę zwrócili po kilku tygodniach ze śladami odlewów gipsowych. W Polsce Franciszka Jareckiego skazano na karę śmierci. Jego przełożonych początkowo kary nie sięgały, gdyż zaledwie dwa miesiące później podobnym wyczynem popisał się por. Zdzisław Jaźwiński.
1956r.
W 1956r. podstawowym typem myśliwca były Lim-1, MiG-15, Lim-2, MiG-15 bis.
W 1956r. do Polski sprowadzono pierwsze myśliwce wyposażone w stacje radiolokacyjne. Było to 12 maszyn MiG-17 PF. Myśliwce te w ilości klucza postanowiono wprowadzić na wyposażenie trzech pułków rozmieszczonych na północy kraju. Jednym z pułków był właśnie 28 PLM w Słupsku. W grudniu 1956r. zorganizowano klucz samolotów pościgowych MiG-17 PF.
MiG-19 w 28 PLM. 1958r.
W połowie 50-tych lat wiadomo było, że era samolotów naddźwiękowych nachodzi nieodwołalnie. Po wielu miesiącach Polskiej dyplomacji udało się uzyskać zgodę na zakup 33 myśliwców naddźwiękowych typu MiG-19 P / PM zdolnych do wykonywania lotów w każdych warunkach atmosferycznych. MON postanowiło samoloty te w ilości eskadry uzbroić trzy pułki lotnictwa myśliwskiego. Jednym z nich stał się 28 PLM. W 1958r. w 28 PLM rozpoczęto przygotowania do wprowadzenia samolotów MiG-19. Wybrano grupę pilotów i techników, którą przeszkolono w ZSRS w Nowosiejce koło Krasnodaru. Do 28 PLM pierwsze samoloty MiG-19 P przyleciały z Modlina na początku grudnia 1958r. W lipcu 1959r. także z Modlina dostarczono 5 MiG-19 PM. W nowe samoloty przezbrojono jedną eskadrę, a dwie pozostałe latały nadal na samolotach Lim-2, Lim-5. Natomiast 4 samoloty MiG-17 PF w czerwcu 1959r. został przekazane do pułków Lotnictwa Operacyjnego.
W dniu 1.01.1962r. na stanie 28 PLM było;
- 5 MiG-19 PM,
- 7 MiG-19 P,
- 10 Lim-5,
- 7 Lim-2,
- 3 SB Lim-1,
- 4 MiG-15 UTI,
- 4 TS-8 Bies.
W dniu 15.09.1962r. Pułk stracił pierwszego MiG-19 PM. Niestety w katastrofie zginął pilot por Jan Drewicz.
W październiku 1964r. 28 PLM miał na stanie;
- 10 MiG-19 P,
- 5 MiG-19 PM,
- 8 Lim-5,
- 11 Lim-2,
- 3 SB Lim-1,
- 4 MiG-15 UTI,
- 4 TS-8 Bies.
W listopadzie 1965r. z 39 PLM w Mierzęcicach przyjęto kolejnych pięć maszyn MiG-19 PM. Z kolei w ciągu 1966r. z 39 PLM przyjęto jeszcze kilka MiG-19 P. Było to zgodne z polityką MON, aby najmocniejsze były jednostki na północy Polski, bezpośrednio graniczące z zachodem. Niestety w połowie 1966r. w awariach utracono dwa MiG-19 PM. Pierwszy rozbił się 20.06.1966r. koło miejscowości Lulemino. Pilot mjr Raszewski uratował się. Drugi równo miesiąc później, 20.07.1966r. w dosyć niezwykłych okolicznościach. Przeszkalający się na nowy typ samolotu ppor. pilot Zbigniew Kopacz przez pomyłkę, jeszcze na płycie postojowej lotniska uruchomił dźwignię chowania podwozia. Obciążone samolotem nie schowało się od razu lecz dopiero podczas rozbiegu. Samolot zaczął szorować dziobem o pas w efekcie czego zapalił się. Pilot zdołał opuścić kabinę lecz samolot MiG-19 PM nb 910 spłonął.
W dniu 16.06.1967r. w lądującym Ił-28 z 19 Eskadry Holowniczej nastąpiła awaria wyciągarki, co spowodowało, że holowany na zbyt długiej linie Gacek zboczył z osi pasa w prawo i doszczętnie rozbił przednią część stojącego na trawie MiG-19 P nb 1012. W 1970r. miała miejsce kolejna katastrofa, por. Władysław Raczkiewicz pilotując MiG-19 P zginął - nie zdążył wyprowadzić samolotu z lotu nurkowego podczas ataku na cel naziemny.
W 1970r. 28. PLM gościł u siebie eskadrę węgierskich MiG-19 S ( Węgrzy strzelali do celów nawodnych ), natomiast w lipcu 1972r. eskadra słupskich MiG-19 przebywała na lotnisku Rybnitz-Damgarten w NRD, gdzie stacjonowały sowiecki 773 PLM wyposażony w samoloty MiG-21 PFM. W dniu 28.03.1973r. pełniący dyżur w parze dyżurnej kpt. pil. Jan Budek wystartował na MiG-19 P w celu przechwycenia niezidentyfikowanego samolotu, który znalazł się w Polskiej przestrzeni powietrznej. Po wykonaniu zadania nie wrócił na macierzyste lotnisko. Najprawdopodobniej samolot wpadł do Bałtyku. Okoliczności wypadku nie wyjaśniono.
W dniu 4.12.1974r. odbyły się ostatnie, nocne loty MiG-19. Rozstanie się z nimi nie obyło się bez problemów, w lądującym samolocie mjr Bonifacego Treli nie wyszło przednie podwozie.
W maju 1975r. z wycofanych MiG-19 P, PM wymontowano silniki, które zostały sprzedane do ZSRS z przeznaczeniem na napęd latających celów Ła-17. Natomiast w czerwcu 1975r. rozmontowane kadłuby transportem kołowym zostały przewiezione na poligon w Nadarzycach gdzie po ponownym złożeniu służyły jako cele.
Cztery samoloty zostały zachowane, jeden pozostał w pułku MiG-19 PM nb 908, a dwa trafiły do muzeów w Kołobrzegu MiG-19 P nb 728 i Krakowie MiG-19 PM nb 905. Czwarty samolot został ustawiony na cokole koło dworca PKP w Świdwinie, lecz po pewnym czasie, podczas bardzo silnej wichury, spadł i został złomowany.
Samoloty MiG-19 kilkakrotnie demonstrowano na pokazach lotniczych, był to zazwyczaj przelot grupy samolotów oraz pilotaż indywidualny połączony z przekroczeniem, na dużej wysokości, prędkości dźwięku.
Samoloty MiG-19 P / PM w Polsce.
Lp. Wersja, numer burtowy, nr seryjny Miejsce stacjonowania Uwagi
Pierwsza dostawa MiG-19 P
1-1 720 Modlin Modlin jako CSL ( Centrum Szkolenia Lotniczego ) był bazą do przeszkalania pilotów na myśliwce MiG-19.
2-2 724 Modlin
3-3 725 ? Modlin Z powodu awarii układu sterowania w locie samolot uległ deformacji. Pilot przeżył -Roman Operacz
4-4 726 Modlin
5-5 727 Mierzęcice Katastrofa podczas startu z powodu asymetrii ciągu 2.08.1966r .Pilot zginął - Eugeniusz Nasiorowski
6-6 728 Muzeum Oręża Polskiego w Kołobrzegu. Po pewnym czasie otrzymał niewłaściwy nb 723
7-7 729 ? Słupsk-Rędzikowo Pilot nie wyprowadził maszyny po ataku z lotu nurkowego . Pilot zginął - Władysław Raczkiewicz
8-8 730
9-9 739 W dniu 30.06.1960r.Major pilot Tadeusz Góra. Podczas lotu przerywa pracę jeden silnik, a po chwili drugi. Pilot ląduje przymusowo, odnosząc obrażenia.
Druga dostawa MiG-19 P
10-1 1008
11-2 1009 ? Słupsk-Rędzikowo Zaginął nad Bałtykiem po wykonaniu lotu bojowego 28.03.1973r Pilot zginął - Jan Budek
12-3 1010 ?
13-4 1011
14-5 1012 Uszkodzony na ziemi 16.06.1967r Bez pilota
15-6 1020 ?
16-7 1021
17-8 1022 ?
18-9 1023 ?
19-10 1024
Trzecia dostawa MiG-19 PM
20-1 904
21-2 905 Muzeum Lotnictwa w Krakowie
22-3 906 ? Słupsk-Rędzikowo Utracony w katastrofie 15.09.1962r . Pilot zginął - Jan Drewicz
23-4 907 ? Słupsk-Redzikowo Rozbity koło miejscowości Lulemino 20.06.1966r. Pilot przeżył - Raszewski
24-5 908 / 65-0908 Słupsk-Redzikowo Pozostał w Słupsku jako eksponat. Po pewnym czasie otrzymał nb 1958 co odzwierciedla datę jego wprowadzenia.
25-6 909 ?
26-7 910 Słupsk-Rędzikowo Zniszczony podczas startu 20.07.1966r. Pilot przeżył - Zbigniew Kopacz
27-8 911 ?
28-9 912 ?
29-10 913 ?
30-11 914 ?
31-12 915
32-13 916
33-14 917
Inne wydarzenia w Pułku.
W dniu 11.10.1959r. z rąk gen. bryg. M. Jakubika 28 PLM otrzymał sztandar nadany przez Radę Państwa w uznaniu za osiągnięcia w szkoleniu i opanowanie techniki wojskowej
W 1962r. w wyniku zmian organizacyjnych, 28 PLM wszedł w skład wyodrębnionego nowego rodzaju Sił Zbrojnych - Wojsk Obrony Powietrznej Kraju. Zmiany te były zapoczątkowane już z końcem 50-tych lat. Wówczas to zlikwidowano dywizje wojsk OPL OK. W ich miejscu powstały, podobnie jak w Lotnictwie Operacyjnym Korpusy. 28 PLM w Słupsku wszedł w skład 2 Korpusu Wojsk Obrony Powietrznej Kraju.
W 1962r. w skład 2 Korpusu z dowództwem w Bydgoszczy wchodziły pułki;
- 11 PLM w Debrznie,
- 25 PLM w Pruszczu Gdańskim,
- 26 PLM w Zegrzu Pomorskim,
- 28 PLM w Słupsku,
- 34 PLM w Babich Dołach, który poprzednio był w Marynarce Wojennej,
- 19 Eskadra Holownicza w Słupsku,
- 43 Eskadra Lotnictwa Łącznikowego w Bydgoszczy.
Dodatkowo pod 2 Korpus podlegały; 129 Pułk Artylerii OPL w Szczecinie, 136 Pułk Artylerii OPL w Bydgoszczy, Bataliony Radiotechniczne; 2 w Grudziądzu, 8 w Słupsku, 9 w Choszcznie.
MiG-21 w 28 PLM. 1973r.
W 1973r. wprowadzono do eksploatacji samoloty MiG-21 MF, wyposażając w nie I i II eskadrę. Samoloty były fabrycznie nowe. Pułk przyjął ich na stan w okresie 1973r. - 1974r.
22-24 egzemplarze. Przyjęto na wyposażenie także 2 nowe egzemplarze szkolno-bojowych MiG-21 UM. Dzięki tym nowym maszynom Pułk mógł całkowicie spisać ze stanu myśliwce MiG-19.
Jednak okres eksploatacji tych maszyn w Pułku był bardzo krótki, gdyż w 1979r. przyjęto do służby nowy typ myśliwca MiG-23.
Rok 1979 był przełomowym w historii jednostki. Grupa 15 pilotów,
oraz 28 osób personelu technicznego odbyła szkolenie w Ługawoje w ZSRR
na samoloty MiG-23MF/UB.
W szkoleniu tym uczestniczyli następujący piloci:
- ppłk. pil. Janusz Dorożyński
- ppłk. pil. Waldemar Piegza
- mjr pil. Bogdan Sokołowski
- mjr pil. Mieczysław Walentynowicz
- mjr pil. Zbigniew Kopacz
- kpt. pil. Andrzej Jasiński
- kpt. pil. Tadeusz Potaczała
- kpt. pil. Zbigniew Różalski
- kpt. pil. Stanisław Szafruga
- por. pil. Jerzy Bekus
- por. pil. Ryszard Drzymała
- por. pil. Andrzej Skalski
- por. pil. Marian Krzemiński
- por. pil. Janusz Rybicki
- por. pil. Czesław Zabiełło (nie ukończył szkolenia)
W tym czasie lotnisko w Redzikowie przechodziło kapitalny remont
mający na celu przygotowanie głównego pasa startowego, oraz dróg
kołowania pod przyjęcie nowych samolotów. Już w dniu 4.VI.1979r. na
lotnisku w Mińsku Mazowieckim wylądowało pierwszych 11 samolotów
MiG-23MF/UB, natomiast w dniu 11.VI.1979r. odbyły się pierwsze loty
szkoleniowe. Jako pierwsi, na samolocie MiG-23UB nr boczny 845 lot
wykonali: ppłk. pil. J. Dorożyński, oraz mjr pil. B. Sokołowski. W dniu
4-7.I.1980r. 14 samolotów MiG-23UB/MF przebazowało się do Redzikowa,
inaugurując szkolenie pilotów z macierzystego lotniska.
Od 1.VII.1991r. Pułk wykonywał zadania w ramach Wojsk Lotniczych i
Obrony Powietrznej. W dniu 1.IX.1995 Decyzją Ministra Obrony Narodowej
nr 94/MON z dnia 11.VII.1995r. Pułk przyjął nazwę wyróżniającą
"Słupski", i odtąd jego pełna nazwa brzmiała: 28 "Słupski" Pułk
Lotnictwa Myśliwskiego. Od tego samego roku, rocznica pierwszej zbiórki
Pułku - dzień 17.IX. - została Decyzją MON nr 94 uznana jako "Święto
Pułku". W końcu roku, dnia 9.XII. pułk otrzymał nowy sztandar ufundowany
przez społeczeństwo miasta Słupska i Ziemi Słupskiej. Przewodniczącym
Społecznego Komitetu Fundatorów był Prezydent Słupska, Pan J. Mazurek. W
imieniu Prezydenta RP, sztandar Dowódcy 28PLM, ppłk. pil. R.
Bruździakowi, wręczył gen. dyw. pil. Henryk Pietrzak - Szef Sztabu
WLiOP.
Od początku istnienia Pułku pełniony był dyżur bojowy minimum parą
samolotów, z kilkuminutowym czasem gotowości do startu. Wielokrotnie,
szczególnie w latach 50-tych i 60-tych samoloty dyżuru bojowego
startowały i przechwytywały obce statki powietrzne, weryfikowały dane o
okrętach rozpoznawczych działających na Bałtyku, przeciwdziałały innym
obiektom latającym - np. balonom. Dyżurne siły i środki stanowisk
dowodzenia, oraz samoloty udzielały również pomocy innym statkom
powietrznym.
W miarę doskonalenia struktur organizacyjnych, wprowadzania nowego
sprzętu i uzbrojenia zmieniała się treść zadań szkoleniowych Pułku,
systematycznie weryfikowana w ćwiczeniach, w trakcie których
niejednokrotnie działania prowadzono jednocześnie z dwóch lotnisk i
drogowego odcinka lotniskowego (DOL). Wielokrotnie Pułk brał udział w
ćwiczeniach organizowanych na szczeblu Wojska Polskiego, a do 1988r. w
ćwiczeniach Układu Warszawskiego, współdziałając z lotnictwem ZSRR i NAL
NRD.
Po wprowadzeniu na uzbrojenie samolotów MiG23MF/UB, Pułk w latach
1980, 1982, 1984, 1985 brał udział w ćwiczeniach na terytorium ZSRR
połączonych ze strzelaniem do celów powietrznych. Postawione zadania za
każdym razem wykonano na ocenę bardzo dobrą.
Mistrzowskie opanowanie techniki lotniczej piloci Pułku
prezentowali społeczeństwu po raz pierwszy w defiladzie lotniczej
8.IX.1957r. w Warszawie. Ponadto Pułk brał udział m.in. w defiladach w
1959r., gdzie zaprezentowano ugrupowanie 3 rombów po 16 samolotów;
1960r. - w 550 rocznicę bitwy pod Grunwaldem piloci brali udział w locie
tzw. "tafli"; 1966r. - Udział w defiladzie 1000-lecia Państwa
Polskiego; 1969r. - w defiladzie XXV-lecia PRL.
Za całokształt wyszkolenia i wzorową realizację zadań, Pułk był
wielokrotnie wyróżniany przez przełożonych. Najważniejszym wyróżnieniem
było nadanie w latach 1975, 1981, 1985 medalu "Za osiągnięcia w służbie
wojskowej".
W latach 90-tych podstawowe zadania Pułku nie uległy zasadniczym
zmianom. Priorytetem pozostało bezpieczne szkolenie lotnicze, którego
wynik weryfikowały odbyte ćwiczenia, w tym corocznie od 1992r.
strzelania rakietowe na poligonie w Ustce, oraz ćwiczenia połączone z
lądowaniem na drogowym odcinku lotniskowym (DOL).
Kunszt pilotażu piloci pułku na samolotach MiG-23MF prezentowali w
licznych pokazach lotniczych, m.in. Air Show'91 w Poznaniu, w 1993r. w
Gdyni i Dęblinie (symulowana walka powietrzna 4 MiG-23MF z 4 MiG-29 z
1PLM), a w 1996r. w Bydgoszczy.
Wszystkie zadania w powietrzu w latach 90-tych piloci wykonywali
bezpiecznie. Dowódca WLiOP za lata 1992, 1993, 1995, 1996 wyróżnił Pułk
dyplomem i Pucharem Przechodnim za Bezpieczeństwo Lotów. W 1997r. Pułk
otrzymał na własność Puchar Dowódcy WLiOP za Bezpieczeństwo Lotów.
W 1992r. Pułk był trzykrotnie poddany kontroli inspektorów KBWE z Francji, Norwegii, Belgii.
W latach 1992-96 Pułk odwiedziło wiele delegacji zagranicznych w
tym m.in.: piloci USAF - uczestnicy operacji Pustynna Burza (1992),
Dowódca 3 Armii USAF i 48 TFW z Lakenheath (1993), szef Sztabu Sił
Powietrznych Francji (1994), przedstawiciele 4 Dywizji Lotniczej z
Niemiec (1995), Dowódca Sił Powietrznych Królestwa Szwecji (1996).
Szczególna była wizyta pilotów i obsługi naziemnej 493FS/48TFW
USAF na 2 samolotach F-15C/D we wrześniu 1994r. Goście, wraz z Dowódcą
WLiOP gen. Dyw. J. Gotowałą wzięli udział w obchodach 42 rocznicy
powstania Pułku. Odbyły się również wspólne loty samolotów MiG-23MF/UB i
F-15C/D. W dniu 25.XI.1996r. Pułk gościł gen. Michaela E. Ryana -
dowódca USAF Europie, wraz z dowódcą 52 TFW USAF w Spangdahlem. Celem
wizyty było nawiązanie współpracy pomiędzy 52 TFW i 28 PLM.
samolotów MiG-23MF/UB wraz z pilotami i obsługą naziemną wzięła udział w
ćwiczeniach p.k. Cooperative Jaguar'95 operując z bazy NATO Karup w
Danii. We wrześniu 1996r. odbyły się ćwiczenia p.k. Amber Express, w
których m.in. piloci brali udział we wspólnych lotach z maszynami SP
RFN. Przedsięwzięcie było realizowane w ramach programu "Partnerstwo dla
Pokoju". W roku 1997 piloci i obsługa naziemna uczestniczyli w
polsko-amerykańskim ćwiczeniu "Orli Szpon", tocząc m.in. symulowane
walki powietrzne z maszynami USAF.
W związku z kończeniem resursów przez kolejne egzemplarze
samolotów MiG-23, oraz z polityką oszczędnościową MON, postanowiono
wycofać z uzbrojenia maszyny tego typu. Ostatnie loty szkolne odbyły się
w dniu 2.IX.1999r. Wzięło w nich udział 5 samolotów MiG-23MF i 2
MiG-23UB. Natomiast ostatni lot MiG-23UB w barwach WLiOP odbył się w
dniu 30.XI.1999r. Część samolotów skreślonych z inwentarza WLiOP
przekazano do AMW w celu sprzedaż kolekcjonerom, natomiast kilka
najmłodszych egzemplarzy (samoloty 24 serii), mających jeszcze spory
zapas resursu przetransportowano na poligon lotniczy w Nadarzycach i tam
"rozstrzelano".
W wyniku powyższych działań, Ministerstwo Obrony Narodowej decyzją
nr MON PF24/ORG z dnia 3.X.2000r. podjęło decyzję o rozformowaniu
jednostki.
28 Słupski Pułk Lotnictwa Myśliwskiego zakończył działalność, oraz przeszedł do historii z dniem 31.XII.2000r.
28 Słupskiego Pułku Lotnictwa Myśliwskiego
1. mjr pil. Wasyl Krymski - 15.09.1952 - 20.01.1953
2. mjr pil. Wiktor Iwoń - 21.01.1952 - 16.08.1953
3. kpt. pil. Rafał Bulak - 17.08.1953 - 10.02.1954
4. mjr pil. Czesław Dużyński - 11.02.1954 - 09.07.1954
5. mjr pil. Roman Czajkowski - 11.07.1954 - 06.11.1955
6. kpt. pil. Józef Caputa - 07.11.1955 - 08.06.1956
7. ppłk. pil. Jan Kamela - 09.06.1956 - 10.09.1961
8. mjr pil. Jerzy Figurski - 11.09.1961 - 18.09.1964
9. ppłk. pil. Henryk Dańko - 19.09.1964 - 19.02.1968
10. mjr pil. Marcin Kawczyński- 20.02.1968 - 18.08.1969
11. ppłk pil. Władysław Jędrych - 19.08.1969 - 30.03.1972
12. ppłk. pil. Henryk Pietrzak - 31.03.1972 - 19.03.1977
13. ppłk pil. Janusz Dorożyński - 20.03.1977 - 17.02.1983
14. ppłk. pil. Bogdan Sokołowski - 18.02.1983 - 26.09.1986
15. ppłk. pil. Franciszek Klimczuk - 27.09.1986 - 09.04.1991
16. mjr pil. Ryszard Bruździak - 10.04.1991 - 16.05.1996
17. ppłk. pil. Ireneusz Bijata - 17.05.1996 - 28.02.1998
18. ppłk. pil. Bogdan Wójcik - 29.02.1998 - 31.12.2000
UWAGA: Stopnie wojskowe dowódców z dnia objęcia obowiązków służbowych.
Opracowali:
W latach istnienia pułk użytkował następujące samoloty:
- MiG-23MF o numerach bocznych 120,121,122,139,140,141,145,146,147,148,149,150 dost. w roku 1979
- MiG-23MF o numerach bocznych 455,456,457,458,459,460,461,001,005,007,010,012 dost. w roku 1981
- MiG-23MF o numerach bocznych 050,062,065,101,102,105,110,115,117,021,152,153 dost. w roku 1982
- MiG-23UB o numerach bocznych 845,846 (dost. w roku 1979), 850,842,844 (dost. w roku 1981), 831 (dost. w roku 1982)
Lp.
Numer taktyczny
Numer seryjny
Rok wycofania ze służby
1
120
0390217120
1996
2
121
0390217121
1996
3
122
0390217122
1996
4
139
0390217139
1996
5
140
0390217140
1981
6
141
0390217141
Rozbity 30.08.1988
7
145
0390217145
Rozbity 05.05.1984
8
146
0390217146
1996
9
147
0390217147
1997
18
145
0390217148
1996
11
149
0390217149
1997
12
150
0390217150
Rozbity 14.07.1988
13
455
0390220455
1998
14
456
0390220456
1998
15
457
0390220457
1994
16
458
0390220457
1998
17
459
0390220459
1998
18
460
0390220460
1997
19
461
0390220461
1998
20
001
0390221001
1998
21
005
0390221005
1998
22
007
0390221007
1998
23
010
0390221010
1997
24
012
0390221012
1998
25
050
0390224050
1999
26
062
0390224062
1999
27
065
0390224065
1999
28
101
0390224101
1999
29
102
0390224102
1999
31
105
0390224105
Rozbity 13.11.1985
32
110
0390224110
1999
33
115
0390224115
1999
34
117
0390224117
1999
35
021
0390224021
1993
36
152
0390224152
1993
36
153
0390224153
1993
Lp.
Numer taktyczny
Numer seryjny
Rok wycofania ze służby
1
845
A1037845
1999
2
846
A1037846
1999
3
850
A1038850
1996
4
842
A1038842
1998
5
844
A1038844
1998
6
831
A1038831
1999
Copyright 2002 © SP 28 SPLM - All rights reserved